door Suzanne Mulder
Ook dit jaar trokken de Loon Masters er weer op uit naar Limburg voor een weekend trainen op basis van het programma van onze trainers. Helaas zonder Imme, Christel en Kees, die moesten zichzelf moe maken. Plaats van bestemming was het pittoreske Holset, gelegen aan de voet van de Vaalserberg. Ruud had voor het hele weekend de meest schitterende routes uitgestippeld door de groene heuvels.
Op vrijdag kwamen de eerste Masters aan. Meteen maar omkleden voor een lekkere eerste rit. Een mooie ronde door het Limburgse groen, zorgvuldig uitgeGPSd. André kwam erachter wat hij als verjaardagscadeautje wil (een gps). Eenmaal terug in het huisje had Mario binnen no-time een heerlijke pastamaaltijd op tafel. Eten, drankje en naar bed. Alleen André bleef Olaf nog even opwachten. Olaf moest namelijk eerst nog even meedoen met een fixed gear wedstrijd in Rotterdam en kwam ergens in de nacht aan.
Zaterdag, dag 2! Schitterend weer. Aan de ontbijttafel troffen we Trainer Mark. Meteen maar weer de fiets op voor een ronde door België. België omdat we anders tegelijk op zouden rijden met de Limburgs Mooiste fietstocht. Ruud had weer de mooiste weggetjes bij elkaar gezocht en samen met Bart navigeerde hij ons hierover heen. Af en toe een sprintje om het hardst de heuvel op en tussendoor met elkaar fietsen. Helaas had André materiaalpech maar gelukkig was dat onderweg snel op te lossen. Alleen heeft Mario’s witte stuurlint hier behoorlijk onder geleden.
’s Middags hebben we een coördinatief programma gedaan onder leiding van Mark. Tennisballen opvangen, hoelahoepen en stabiliteitsoefeningen na een ingewikkelde warming-up. Daarna stapten enkele heren nog op de fiets voor een buffelrondje, de rest heeft van het heerlijke weer genoten. ’s Avonds weer een top verzorgde vismaaltijd van Mario op tafel. Ondertussen maakten we ons druk om de weersvoorspellingen voor zondag. Regen, regen en nog eens regen zou het zijn, we zagen het niet zo zitten. Toch waren Bram H. en Azamat vastbesloten om zich op zondagochtend bij ons te voegen. Zondagochtend bleek het allemaal wel mee te vallen met die regen. Wat niet meeviel was het nieuws over Bram, die onderweg naar Limburg een ongeluk had gehad! Sterkte Bram met alle afhandelingen en gelukkig ben je zelf nog helemaal heel! Azamat was er wel bij en zo konden we weer opstappen, net op tijd om de processie te ontlopen.
Zoals gezegd viel het weer best mee. Ruud had bedacht dat we alle steile Limburgse klimmetjes achter elkaar gingen plakken. Toen het op een gegeven moment wel wat begon te spatten was dat dan ook een mooi excuus om een terrasje op te zoeken voor koffie en vlaai. Na alle maaltijden van Mario bedachten Marja, Marco en Sietse dat ze wel een stukje konden delen. Dit tot grote verbazing van de serveerdame. Waarschijnlijk hebben ze het in Gulpen nog jaren over die gierige Amsterdammers die een vlaaipunt in drie stukken gesneden wilden hebben… Weer de fiets op voor een laatste rondje over wat Limburgse heuvels en dan aanschuiven voor nog een diner van Mario: deze keer Roti. Helemaal volgegeten kon iedereen weer in de auto terug naar huis.
Het was weer een topweekend! Gezellig, goed georganiseerd, heerlijk gegeten en lekker getraind. Bedankt allemaal!